Υφαντουργία

Ύφανση με στυλ

Ο μύθος λέει πως την υφαντική τέχνη τη χάρισε η Θεά Αθηνά στους ανθρώπους.

Η Θεά Αθηνά - Εργάνη είναι η προστάτιδα Θεά τής υφαντικής τέχνης.

Η Αράχνη ήταν κόρη τού Ίδμονα, έμπορος πορφυρών νημάτων στην Λυδία, η οποία έμαθε τόσο καλά την υφαντική τέχνη που έγινε διάσημη στον κόσμο. Η ίδια η Αθηνά δίδαξε την τέχνη στην κόρη του Ίδμονα. Η Αράχνη αφού απέκτησε φήμη άρχισε να αμφισβητεί την Θεά Αθηνά και πολλές φορές την προκαλούσε σε ανταγωνισμό. Η Θεά μεταμορφώνεται σε γριά και επισκέπτεται την Αράχνη προσπαθώντας να τη νουθετήσει να μήν καυχιέται τόσο πολύ. Η Αράχνη εξακολουθούσε να καυχιέται και να αμφισβητεί την Αθηνά, η Θεά στο τέλος τη μεταμόρφωσε σε αράχνη.
Η Αράχνη με την αλαζονεία της υπερέβη τα όρια ανάμεσα σε Θεούς και ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι υπερβούν με την αλαζονεία και την μεγαλοφροσύνη τους τότε οδηγούμαστε στην Ύβρη.

Η Ύβρη θεωρείται υπέρβαση τού μέτρου.
Το υπέρτατο όριο ανάμεσα στους θνητούς καί αθάνατους.

Ο Αρχαίος φιλόσοφος και Αθηναίος νομοθέτης  Σόλων ελεγε το γνωστό απόφθεγμα "μηδέν άγαν" (καμία υπερβολή), οι άνθρωποι να μήν πέσουν στην παγίδα της υπερβολής για να μήν φθάσουν τελικά στην Ύβρη.
Η αλήθεια πίσω από τό μύθο είναι η εμπορική διαμάχη ανάμεσα Αθηναίων και τούς θαλασσοκράτορες Λυδοκάρες.
Η Μίλητος ήταν σημαντικό κέντρο υφαντικήςτέχνης όπως η Λυδία από όπου κατάγεται η Αράχνη.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα λένε οτι οι βασικές ίνες κατά την Νεολιθική εποχή είναι μαλλί και λινάρι.

Μαλλί.

Μόνο από δύο πολιτισμούς έχουμε υφασμάτινα δείγματα Αιγυπτιακό και το πολιτισμό των Ίνκα στο Περού.

Λινάρι.

Στην Αίγυπτο βρέθηκαν λινά υφάσματα χρονολογούμενα πρό τού 4.000 π.Χ., στο Περού βρέθηκαν βαμβακερά και μάλλινα.

Βαμβάκι.

Σε ανασκαφές που έγιναν στην Ινδία βρέθηκαν υπολείμματα υφασμάτων από βαμβάκι που υπολογίζονται γύρω στο 3000 π.Χ. Στην Ελλάδα πρωτοήρθε από την Ασία κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου γύρω στο 325 π.Χ.

Η καλλιέργειά του στη συνέχεια εξαπλώθηκε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου. Τα χρόνια εκείνα το βαμβάκι αναφερόταν ως δέντρο, γεγονός που αποδεικνύει ότι καλλιεργούσαν δενδροειδείς ποικιλίες βαμβακιού.

Η καλλιέργεια του βαμβακιού στην Ελλάδα αναφέρεται από τον Παυσανία το 2 μ.Χ. αιώνα με την ονομασία ‘’βύσσος’’. Η καλλιέργεια του επεκτάθηκε σε μεγάλη κλίμακα γύρω στο 550 μ.Χ.

Κάμπια μεταξοσκώληκα.

Το μετάξι στην Κίνα το 2.500 π.Χ..
Ο αργαλειός είναι γνωστός από τις απαρχές της ιστορίας. Αυτό που έφερε επανάσταση στην υφαντουργία είναι ο συρόμενος υφαντουργικός ιστός που θεωρείται σε σπουδαιότητα με την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Εφευρέθηκε στην Κίνα το 1 αιώνα π.Χ.

Βυζαντινός παιδικός
χιτώνας Μουσείο
Μπενάκη.

Στη Βυζαντινή αυτοκρατορία η υφαντουργία εξελίσσεται σε κλίμακα πρώιμης βιομηχανίας.
Μέχρι τις αρχές του 20 αιώνα η κατεργασία του μαλλιού γινότανε σε τρία στάδια: πλύσιμο, ξύσιμο και γνέσιμο. Το μαλλί ουράς καί στήθους είναι δεύτερης ποιότητας από αυτό έφτιαχναν σεντόνια καί λεπτά υφαντά.
Η πλάτη δίνει μαλλί πρώτης ποιότητας από αυτό έφτιαχναν φλοκάτες, χαλιά και κουβέρτες.
Άλλο υλικό είναι τό μετάξι το οποίο παράγεται από τα κουκούλια μεταξοσκώληκα. Το βαμβάκι επίσης είναι ένα υλικό τής υφαντικής τέχνης.
Άλλο υλικό το λινάρι που χρησιμοποιείται από την Νεολιθική εποχή το λινάρι βγαίνει από το φυτό Linun sp.

Η βαφή και η επιλογή τών χρωμάτων εξαρτιόταν από τα τοπικά φυτά που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως βαφικά και από τίς γνώσεις συνταγών βαφής.

Αναπαράσταση
ενδύματος
σε άγαλμα.

Ύφασμα είναι το υλικό που έχει υφανθεί.
Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες υφασμάτων:
Υφάσματα πού ο βασικός ρόλος τους είναι εμφάνιση και άνεση.
Αυτή η κατηγορία περιέχει ρούχα και μόδα αλλά καί σεντόνια, κουρτίνες, τραπεζομάντηλα, πετσέτες και ταπετσαρίες.
Τεχνικά υφάσματα αυτή η κατηγορία περιέχει ιατρικά υφάσματα, γεωυφάσματα, συνθετικά και ενισχυμένα υφάσματα.

Υφαντό Σύφνου.