Κυριακή 3 Μαΐου 2020

Άρθρο

Διογένης ή Μπακούνιν

Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο για την ετυμολογία της λέξης αναρχία αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό ο Διογένης ο Κυνικός, γιατί όμως ο Διογένης και όχι ο Μπακούνιν δεν ξέρω γιατί αλλά πολλές φορές το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια.

Το 400 π.Κ.Ε. γεννήθηκε στην Σινώπη ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Κυνισμού και Αναρχισμού ο Διογένης ο Κυνικός.
Καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια τραπεζιτών ο πατέρας του ήταν ο Ικεσίας κα ήταν τραπεζίτης.



Όταν ο Διογένης εξορίστηκε από την πατρίδα του για κάποια παραχάραξη νομισμάτων ήρθε στην Αθήνα και έγινε μαθητής του Κυνικού Αντισθένη.

Ο Διογένης μέσα από την διδασκαλία του έθιξε κοινωνικά και ηθικά προβλήματα.

Η διδασκαλία του ήταν ουσιαστική και ανατρεπτική για την τάξη που επικρατούσε τότε. Προσπαθούσε με τα επιχειρήματα του να αλλάξει την κοινωνία που είχε διαφθαρεί.

Ο Διογένης δήλωνε ως πολίτης του κόσμου και όχι μίας Πόλις ή Κράτους.

Είναι ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα του πολίτη του Κόσμου (κοσμοπολιτισμός).

Είναι σημαντικό δεν λέει είμαι "απολις" απλός δηλώνει υποταγεί στον Κόσμο και Σύμπαν.

Με λίγα λόγια έλεγε ότι ως πολίτης του κόσμου ο δεσμός προς την ανθρωπότητα είναι ισχυρότερος τού δεσμού προς την Πολιτεία ή Κράτος.

Με αυτή την λογική ο Διογένης και οι Κυνικοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρωτεργάτες του Αναρχισμού.








Ο Μιχαήλ Μπακούνιν γεννήθηκε στο Πριαμουκινο το 1814, στις 30 Μαϊου.
Προερχόμενος από αριστοκρατική ρωσική οικογένεια η οποία τόν προόριζε για την στρατιωτική καριέρα.

Αυτή η καριέρα τον αφήνει αδιάφορο και έλεγε ότι οι στρατιωτικοί είναι δουλοπάροικοι της αριστοκρατίας για να καταπιέζουν τον λαό.
Παρόλα αυτά πήγε στον στρατό αλλά το 1835 δηλώνει παραίτηση και φεύγει για Μόσχα να σπουδάσει φιλοσοφία.

Με την οικονομική βοήθεια του Αλεξάντερ Χερτσεν παίρνει την άδεια να σπουδάσει φιλοσοφία στην Γερμανία.
Το 1842 στη Δρέσδη γνωρίζει τον Άρνολντ Ρουγκε και προσχωρεί στο κίνημα της ελεγιανης Αριστερά.
Επιρεασμενος από το πνεύμα της Αριστεράς γράφει ένα δοκίμιο "Η Αντίδραση στη Γερμανία" αυτό το δοκίμιο λόγο μεγάλης δημοσιότητος αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ελβετία.




Επιρεαζμενος από τον Πιερ Ζοζέφ Προυντόν ενστερνίζεται τις αναρχικές απόψεις.

Με τον Ρίχαρντ Βάγκνερ το 1849 συμμετέχει στα γεγονότα της Δρέσδης συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο το 1850. Η καταδίκη του μετατρέπεται σε ισόβια. Μετά από μια απόπειρα απόδρασης στην Αυστρία συλλαμβάνεται και εκδίδεται στη Ρωσία.
Στο διάστημα της εξορίας του στην Σιβηρία παντρεύτηκε την Αντόνια Κβιατκα.
Δραπετεύει και βρίσκεται στην Ιαπωνία.
Μετά την Ιαπωνία πήγε Καλιφόρνια, Νεα Υόρκη μετά Λονδίνο.
Μετά από όλες αυτές τις δυσκολίες κατέληξε στην άποψη ότι κάθε Κυβέρνηση είναι τυραννία.

Το 1868 προσχώρησε στη Διεθνή Ένωση Εργατών γνωστή ως Πρώτη Διεθνή.
Στο Συνέδριο του 1872 η διαμάχη ανάμεσα στον Καρλ Μαρξ που έλεγε ότι πρεπει να στηρίξουν τη συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές εκλογές και άρνηση του Μπακούνιν.


Ο Μπακούνιν έλεγε για τίς ιδέες του Μαρξ ότι ήταν συγκεντρωτικές και πως εάν ένα Μαρξιστικό Κόμμα καταλάβει την εξουσία, οι ηγέτες του απλά θα αντικαταστήσουν την άρχουσα τάξη που ανέτρεψαν.



Ο Μπακούνιν ήταν υπέρ μίας δικτατορίας γνωστής ως αόρατη δικτατορία.
Έλεγε << Πρέπει να υλοποιήσουμε την αναρχία, εν μέσω λαϊκής καταιγίδας πρέπει να είμαστε αόρατοι καπετάνιοι που θα καθοδηγούν την Επανάσταση όχι με φανερή εξουσία αλλά με συλλογική Δικτατορία όλων των συμμάχων μας>>.



<Ο<Διογένης πιστεύει στον κοσμοπολιτισμό>>.